Op 22 april 2023 zetten we Herfst online, het laatste nummer van het BOSGOD-project. De dag erna stapten mijn vrouw en ik in ons VW-busje om naar het Zuiden af te reizen en ons een tijd met heel andere dingen bezig te houden. Dat neemt niet weg dat een project als dit een afsluiting verdient, vandaar dit stukje.
Nadenkend over BOSGOD, kan ik melden dat ik er een goed gevoel aan overhoud. Het was voor mij een heel avontuur om in het Nederlands te schrijven en te zingen maar jullie reacties waren enthousiast.
Zonder de input van David Vloemans, Peter Curtiss, JeeWee Donkers, Maya Willemse, Monique Vermeer en Anneloes Roffel was de muziek nooit zo mooi geworden als die nu is. En ook bedank ik Jessica van Wijngaarden voor de grafische en organisatorische input voor het BOSGOD project en Joyce Willemse voor de redactie van de teksten en het planten van het zaadje.
Ik koos er bewust voor om de negen liedjes één voor één uit te brengen. Dat is een leuke manier om elk nummer wat extra aandacht te geven. Het digitale album BOSGOD is vanaf nu ook als geheel op Bandcamp te verkrijgen.
Ik heb de liedjes inmiddels een paar keer solo gespeeld voor publiek en van een paar nummers zijn filmpjes gemaakt.
Het spel is uit
Nu is het tijd voor iets nieuws. Ik heb nog geen idee wat er gaat komen. Maar zoals dat bij mij altijd gaat, zijn er weer tekstflarden in een boekje genoteerd en melodietjes in een telefoon geneuried. Nu de rest nog…
Het nijlpaard en de neushoorn dansten midden in het bos.
Met zware logge stappen, tegen elkaar aan stotend en op elkaars tenen trappend, zwierden ze in het rond.
‘Dit lijkt nergens op,’ zeiden de dieren die hen zagen dansen.
‘Nee,’ zeiden het nijlpaard en de neushoorn, ‘dat willen wij ook, dat het nergens op lijkt.’
‘Wij houden niet van dingen die ergens op lijken, hè, neushoorn,’ zei het nijlpaard.
‘Nee,’ zei de neushoorn.
Toon Tellegen, 2010
