Een kunstenares vroeg mij in 2019 of ik wat van mijn liedjes wilde komen zingen tijdens een poëtisch kunstproject in een bos. Nou dat wilde ik wel. Ik vond het alleen niet zo passend om dat in het Engels te doen. Met dit bosoptreden in gedachten begon ik in het Nederlands te schrijven. Spannend, want dat had ik nog nooit gedaan. Het kunstproject ging uiteindelijk niet door, maar ik bleef schrijven.
Inspiratie had ik genoeg. De liedjes gaan deels over mijn jeugd, die ik doorbracht in een bos. Ik woonde tussen de bomen, bouwde er hutten; het bos was mijn thuis. Lopen dromen in een bos is nog steeds mijn liefste bezigheid. Ik mijmer over de bosgod die over mij waakt, maar ook machteloos moet toezien hoe de mens alles aanharkt en afrastert.
Zwaaide als jongen al een bijl
Bouwde een beverburcht op het droge
Er daagde wel een volwassen plan maar
Daar is nooit iets van gekomen
Een eeuwig kind heeft afgehaakt
Om door te kunnen gaan met dromen
Diftong, 2019
Zo ontstonden 9 liedjes. Samen vormen ze het project BOSGOD. Er komt geen fysieke CD met de bosgod-liedjes. Ze verschijnen een voor een op mijn Bandcamp pagina. Over het hoe, wat en waarom schrijf ik dit blog.
Hier vast een eerste fragmentje om alvast een idee te krijgen.
Ik hoop natuurlijk dat je nieuwsgierigheid is gewekt. Tot gauw.
